Το παλιό αρχοντικό ζυθεστιατόριο και κέντρο διασκέδασης «Κωνσταντινούπολις», που ήταν στο ισόγειο του ξενοδοχείου «Αβέρωφ», στη γωνία απέναντι από το Ρολόι. Μοναδική φωτογραφία από το αρχείο του Γεράσιμου Ιωαννίδη που ανέβασε για πρώτη φορά ο Vassilios Cholevas.
Γνωστά κεντρικά εστιατόρια μέχρι και τη δεκαετία τού 1960 ήταν ακόμα το «Ελλάς» στην πλατεία, η «Μιμόζα» και το «Διεθνές» στην πλατεία Ταχυδρομείου, ο «Υπόγειος Παράδεισος» στη θέση του μετέπειτα κινηματογράφου «Γρανάδα», τα επίσης υπόγεια «Τζάκι» δίπλα στο σημερινό Δημαρχείο και «Αθηναία» στο Παλλάδιο, η ταβέρνα του Πάνου στη Μιχαήλ Αγγέλου και το «Άλσος», που τα καλοκαίρια διέθετε κήπο, ορχήστρα και μεγάλα ονόματα του τραγουδιού.
Ο κόσμος της αγοράς και οι αγρότες που κατέβαιναν από τα χωριά για τις δουλειές τους προτιμούσαν τα οινομαγειρεία στα χάνια της Καλούτσιανης και της Ανεξαρτησίας, όπως και του Καλογερόπουλου στην Αβέρωφ και του Τζιμογιάννη στη Μητροπόλεως. Ακόμη, τα μαγειρεία-πατσατζίδικα: του Γκουγιάνου στην Αβέρωφ, τον «Διγενή» στην παλιά Ζωσιμαία, την «Ήβη» στο Κουρμανιό.
Ως εξοχικά λειτουργούσαν ο «Φάρος» στο μώλο, ο Παγωτός στην Ντραμπάτοβα, οι ταβέρνες του Νησιού όπως αυτή του Λάμπρου Μάλαμα, ο Κυριαζής και ο Ντάφης στο Μπισδουνόπουλο, τα «Καλαμάκια» στη Δομπόλη, ο Μπόγκας στα Ζευγάρια, ο «Μπαρμπα-Θωμάς» στο τέρμα Δωδώνης, ο Κόντης στη Δροσιά, αλλά και κέντρα διασκέδασης όπως ο «κήπος του Αλλάχ» και ο «Σκορπιός» στη Μεγάλου Αλεξάνδρου και η «Μάντρα του Αλέξη» στο τέρμα της ΚΑ’ Φεβρουαρίου.
