Αν θυμάσαι τα πράσινα λεωφορεία, ανήκεις στις ευπαθείς ομάδες!
Η παλιά καλή εποχή. Γιάννινα-Τρίκαλα 12 ώρες, Γιάννινα-Ηγουμενίτσα 6 ώρες. Οι επιβάτες συχνά κατέβαιναν για να σπρώξουν.
Ταξιδεύαμε πνιγμένοι σε μια μπόχα βενζίνης, τσιγαρίλας και… κεφτεδίλας από τα τσίγκινα τάπερ τών διπλανών. Με τον διάδρομο γεμάτο υπεράριθμους σε σκαμνάκια, τις βαλίτσες δεμένες με τριχιές στη σχάρα της οροφής και το μπροστινό παρμπρίζ καλυμμένο από εικονίτσες, τον Δομάζο και τη Βουγιουκλάκη αυτοπροσώπως, χάντρες, κομπολόγια, πλαστικά λουλούδια, σκυλάκια που ξελαιμιάζονταν να κουνάνε το κεφάλι, «Μπαμπά μη τρέχεις» και «Κούλα σού ‘ρχομαι».
Και με τους ατέλειωτους αμανέδες από το ραδιόφωνο τού οδηγού να διακόπτονται από κραυγές αγωνίας: «Εισπράκτορα, σακούλα γρήγορα!».
