Μας ψεκάζουν

Τη μάσκα δεν τη σιδερώνουμε. Το σίδερο καίει τα τσιπάκια!

Θα ήταν για γέλια αν δεν ήταν για κλάματα. Οι «δεν υπάρχει ιός» και οι «κάψτε τους πρόσφυγες ζωντανούς» είναι τα ίδια άτομα. Χθες έτρεχαν με περικεφαλαίες στα συλλαλητήρια για τον Μεγαλέξανδρο, προχθές με λάβαρα στις λαοσυνάξεις για τις ταυτότητες και τον «666», μονίμως βλέπουν αεροπλάνα να μας ψεκάζουν βλακόσκονη. Και όλα δείχνουν ότι τελευταία μας ψεκάζουν διπλή δόση…

Κουτοπονηριά, μοχθηρία, μισαλλοδοξία, ρατσισμός, φασισμός, πάνε μαζί, πολύ φυσικό. Πώς είναι δυνατόν, έξυπνος άνθρωπος να μισεί δυστυχισμένες υπάρξεις; Να συγχέει τα θύματα με τους θύτες; Να πιστεύει ότι υπάρχουν ανώτερες και κατώτερες φυλές; «Πατριώτες» που αν μπορούσαν θα αφάνιζαν τις πατρίδες των άλλων. «Χριστιανοί» που το «αγαπάτε αλλήλους» το αντιλαμβάνονται «πνίξτε τους στο Αιγαίο».

Εξηγείς στον ψεκασμένο με στοιχεία και επιχειρήματα, σε κοιτάζει καχύποπτα και σε απορρίπτει. Είναι σίγουρος ότι πας να τον κοροϊδέψεις. Του σερβίρει ο άλλος τις πιο απίθανες μπαρούφες, τον πιστεύει αμέσως και σπεύδει να τις διαδώσει με ζήλο νεοφώτιστου. Μας έχουν πνίξει στα βιντεάκια από ιστοσελίδες της πλάκας. Το ζητάει ο οργανισμός τους το παραμύθι, δεν ζουν χωρίς αυτό.

Άλλο που δεν θέλουν οι τύποι που τους σέρνουν από τη μύτη: «εθνάρχες» σαν τον Αμβρόσιο, «ηγέτες» σαν τον Βελόπουλο και όχι μόνο, «δημοσιογράφοι» σαν τον Χίο… Είναι γνωστό, κάθε λαός έχει την πολιτική και πνευματική ηγεσία που του αξίζει. Είναι άξιος της τύχης του.
                                                                                                                   Θωμάς Νούσιας