Του Θωμά Νούσια
Το Πολυτεχνείο δεν έριξε τη χούντα. Τι ήταν αυτό που πέτυχε ο ξεσηκωμός των εικοσάρηδων του ‘73; Γιατί λύσσαξαν να τον αμαυρώσουν τα κάθε λογής φασιστοειδή;
Το Πολυτεχνείο ξέπλυνε την ντροπή ενός ολόκληρου λαού που εφτά χρόνια ανέχτηκε αδιαμαρτύρητα τον εξευτελισμό. Ενός λαού ραγιά που -με ελάχιστες εξαιρέσεις- έσκυψε το κεφάλι. Όχι μόνο δεν αντιστάθηκε αλλά και χειροκρότησε.
Την ιστορία τη γράφουν οι εξαιρέσεις. Οι λίγοι πάνε τον κόσμο μπροστά. Αυτοί προηγούνται και η μάζα ακολουθεί. Οι εικοσάρηδες του ’73 το επιβεβαίωσαν.
Μισό αιώνα μετά την πτώση της δικτατορίας, η δημοκρατία βρίσκεται και πάλι στο απόσπασμα. Στρατιωτικό πραξικόπημα τότε, κοινοβουλευτικά, συνταγματικά και δικαστικά πραξικοπήματα σήμερα. Χούντα των συνταγματαρχών την επταετία 1967-1974, χούντες και μαφίες πολιτικές, μιντιακές, αυτοδιοικητικές, οικονομικές και όχι μόνο το 2023.
Στον γύψο οι εξουσίες-πυλώνες της Δημοκρατίας τότε, στον γύψο και τώρα. Από το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» στο «έτσι γουστάρω και σε όποιον αρέσει». Από την ψευτοβουλή του Παπαδόπουλου στη Βουλή-θεραπαινίδα του πρωθυπουργού. Από τους βασιλικούς επιτρόπους των έκτακτων στρατοδικείων στους εισαγγελείς που «κλώθουν». Από τους Γεωργαλάδες και τη λογοκρισία στα λαδωμένα παπαγαλάκια.
Ο «πτωχός πλην τίμιος» δικτάτορας που ζούσε σαν κροίσος στη βίλα Ωνάση, οι απευθείας αναθέσεις σε Παττακογαμπρούς και τα λίαν κερδοφόρα «Τάματα του Έθνους» έδωσαν τη θέση τους στις ληστοσυμμορίες των Ζίμενς, των Νοβάρτις και των ανατιμήσεων-φωτιά.
Με τανκς επέβαλαν το ’67 τη χούντα τους μια χούφτα καραβανάδες, με τα εξαγορασμένα μίντια σήμερα τις δικές τους χούντες μια χούφτα «νταβατζήδες».
Η αποθέωση του «κιτς» με την αισθητική των άξεστων χουνταίων τότε, η απόλυτη παρακμή με ψυχαγωγικά και ενημερωτικά σκουπίδια τώρα.
Και ο Έλληνας τι κάνει; Ό,τι έκανε και στη δικτατορία του Παπαδόπουλου: την πάπια. Του κάνουν τη ζωή μαρτύριο, τον πνίγει η μπόχα της σαπίλας και σφυρίζει αδιάφορα. Στηρίζει με την ψήφο του και τη σιωπή του το πλιάτσικο στη χώρα του και τη ζωή του. Για τις συμφορές του φταίνε… οι εξωγήινοι.
Μόνη ελπίδα, ένα νέο Πολυτεχνείο. Ένας ξεσηκωμός που θα μας βγάλει από το τέλμα. Χωρίς καταλήψεις, ντουντούκες και πανό αυτή τη φορά. Είναι περιττά. Οι σημερινοί εικοσάρηδες διαθέτουν σύγχρονα όπλα όπως η ψηφιακή τεχνολογία. Πάνω απ’ όλα, όμως, διαθέτουν το μεγάλο προνόμιο της ηλικίας τους: Μπορούν να οργίζονται και να επαναστατούν!
