ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΤΕΡΑΤΟΣ

Του Θωμά Νούσια

Γιατί να μην κοπεί το «ΜΟΥΣΙΚΟ ΚΟΥΤΙ» του Πορτοκάλογλου και της Μόρφη; Για να αποτελεί παραφωνία μέσα στο απέραντο σκουπιδαριό και να χαλάει την πιάτσα;

Κάποτε ο Έλληνας τραγούδαγε Χατζιδάκι και Θεοδωράκη, Γκάτσο και Ελύτη. Δεκάδες μεγάλους δημιουργούς. Άκουγε τα τραγούδια τους από ραδιόφωνα, τζουκ μποξ, μεγάφωνα κινηματογράφων, οι μελωδίες τους ήταν διάχυτες στην ατμόσφαιρα.

Πήγαινε σε συναυλίες και σε μπουάτ, σινεμά και θέατρο, ξεκοκάλιζε βιβλία, εφημερίδες, περιοδικά. Γλένταγε στο κουτουκάκι με διπλοπενιές, χόρευε ζεϊμπέκικο και συρτάκι.

Τώρα ο Έλληνας τραγουδάει σκουπίδια. Απίστευτα κατασκευάσματα. Μουσική της πλάκας, στίχοι της συμφοράς. Διασκεδάζει και ενημερώνεται με πρωινάδικα, μεσημεριανάδικα και ειδήσεις των οκτώ, ριάλιτι και τάλεντ. Με τηλεοπτικά και διαδικτυακά σκουπίδια.

Ψάχνεις σταθμούς στο ραδιόφωνο, σκέτη φρίκη. Στα δάχτυλα του… μισού χεριού μετριούνται οι εξαιρέσεις. Κάνεις ζάπινγκ στα εορταστικά της τηλεόρασης τη βραδιά των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς, της Ανάστασης, βαριά κατάθλιψη. Του… κιτς η μάνα κάθονταν. Πας σε γαμήλιο γλέντι, σε πανηγύρι χωριού, εφιάλτης.

Μόνο στο τραγούδι; Το αποκρουστικό πρόσωπο της παρακμής το αντικρίζεις όπου κι αν κοιτάξεις. Από τον νεαρό που βανδαλίζει τους τοίχους με το σπρέι του, μέχρι τον δήμαρχο που βανδαλίζει πάρκα, πλατείες και μνημεία με τις «αναπλάσεις» του. Και μέχρι τον «επενδυτή» που με τις ευλογίες των αρχών αφανίζει δάση, μολύνει ποτάμια και θάλασσες, υψώνει μεγαθήρια σε παραδοσιακούς οικισμούς.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Πολιτισμός, παιδεία, ισονομία, δημοκρατία, πάνε μαζί. Όταν πάει περίπατο το ένα, ακολουθούν και τα άλλα.

Και το χειρότερο απ’ όλα: Ουδείς ενοχλείται, ουδείς αντιδρά! «Η ανοχή και η απάθεια είναι οι τελευταίες ”αρετές” μιας κοινωνίας που πεθαίνει», λέει ο Αριστοτέλης. «Αν πάψει να σου προκαλεί φρίκη το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι άρχισες να του μοιάζεις», συμπληρώνει ο Χατζιδάκις.

Σκουπίδια ταΐζουν τον Έλληνα, σκουπίδια συνήθισε να καταναλώνει, σκουπίδια του αρέσουν. Αυτός είναι σήμερα ο πολιτισμός του. Και… ανησυχεί μη του τον αλλοιώσουν οι ξένοι!