Δουλειά μου είναι να παίρνω συνεντεύξεις, όχι να δίνω. Ο συνάδελφος Βαγγέλης Γυφτόπουλος επέμενε να κάνω μια εξαίρεση (κακό του κεφαλιού του) και η συνέντευξή μας δημοσιεύτηκε στην αθηναϊκή αθλητική εφημερίδα ΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ και στον δικό μας ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ.
Δεν μιλήσαμε μόνο για Χριστούγεννα, ούτε μόνο για τα παλιά Γιάννινα. Θυμήθηκα, για παράδειγμα, πώς ο Γιάννης Μαρής με έκανε να αγαπήσω τη δημοσιογραφία και πώς ο Μάνος Χατζιδάκις αποφάσισε να μου δώσει συνέντευξη γιατί… είχα τρακ!
Πώς ο Κωστής Στεφανόπουλος με βοήθησε να πετάξω τις παρωπίδες, να δω τα πράγματα πιο καθαρά, να κάνω και… στροφή προς τα αριστερά! Ο δεξιός Στεφανόπουλος!
Πώς κάποτε κάναμε ρεπορτάζ και όχι copy paste. Κυνηγούσαμε την είδηση και δεν δημοσιεύαμε ετοιματζίδικες ψευτοειδήσεις από Μαυρογιαλούρους που ευλογούν τα γένια τους. Οι εφημερίδες δεν ήταν πίνακες ανακοινώσεων με τα «ετελείωσεν» και τα «κατόπιν ενεργειών μου» του κάθε Καλοχαιρέτα βουλευτή, δήμαρχου, περιφερειάρχη.
Φτάσαμε, τέλος, στα Γιάννινα τού σήμερα: «Πόλη των Γραμμάτων και των Τεχνών» που κάνει ό,τι μπορεί για να σβήσει την ιστορία της και τον πολιτισμό της. Που όλα τα θαυμάσια αρχοντικά και νεοκλασικά του 19ου αιώνα τα έκανε πολυώροφα τζαμένια τέρατα και πολυκατοικίες-τούρτες.
Πόλη πρωταθλήτρια Ευρώπης στην ατμοσφαιρική ρύπανση. Πόλη με ατμόσφαιρα Πεκίνου, με τις τοπικές αρχές και την πολιτεία να κάνουν… τον Κινέζο. Με τους κατοίκους να εισπνέουν καρκίνο, εμφράγματα και εγκεφαλικά και να μη βγάζουν άχνα. Πόλη-Σφάξε με, αγά μου, ν’ αγιάσω!
) και η συνέντευξή μας δημοσιεύτηκε στην αθηναϊκή αθλητική εφημερίδα ΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ και στον δικό μας ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ.