ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΑ Ο ΤΡΑΧΗΛΟΣ

Του Θωμά Νούσια

Το ’21 τόλμησαν αυτό που δεν τολμάει ο Έλληνας ραγιάς του 2024: Σήκωσαν κεφάλι στους δυνάστες τους. Τότε οι σκλάβοι ξύπνησαν, τώρα κοιμούνται ύπνο βαθύ.

Εγώ, ο σημερινός Έλληνας, προσκυνάω τις χούντες και τις μαφίες που λεηλατούν τη ζωή μου και τη χώρα μου. «Του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει» την 25η Μαρτίου, «Σφάξε με, αγά μου, ν’ αγιάσω!» όλες τις άλλες μέρες. Του Νεοέλληνα ο τράχηλος υπομένει τα πάντα.

Υποφέρω τα πάνδεινα και δεν βγάζω άχνα. Με καταληστεύουν με ανατιμήσεις-φωτιά, με αντιμετωπίζουν σαν ηλίθιο, πεθαίνω αβοήθητος χωρίς γιατρούς και νοσοκομεία και τους λέω κι «ευχαριστώ». Η σαπίλα έγινε θανατηφόρα γάγγραινα, γύρω μου συμβαίνουν σημεία και τέρατα κι εγώ τα παρακολουθώ με απάθεια λοβοτομημένου.

Μόνο ένα νέο ’21 θα μπορούσε να μας βγάλει από το τέλμα. Μια νέα Εθνική Αντίσταση, ένα νέο Πολυτεχνείο. Αλλά ξεσηκώνονται οι λοβοτομημένοι;

«Η ανοχή και η απάθεια είναι οι τελευταίες αρετές μιας κοινωνίας που πεθαίνει», λέει ο Αριστοτέλης. Και η ιστορία το επιβεβαιώνει. Αλλά εγώ είμαι τσακωμένος με την ιστορία.

Σημαιάκια, εμβατήρια, τσαρούχια, φέσια, ζητωκραυγές. Αγαπάω την πατρίδα μου. Και από την πολλή αγάπη, την εμπιστεύομαι στους μαφιόζους. Με την ψήφο μου και τη σιωπή μου τους δίνω το «οκέι» να τη ρημάζουν. Να καταστρέφουν δάση και παραλίες, πόλεις και χωριά. Να κάνουν πλιάτσικο σαν στρατός κατοχής.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Στη δεκαετία του 1820 συναντάμε όλα όσα μας ταλανίζουν διαχρονικά. Απελευθερωτικοί αγώνες αλλά και εμφύλιοι. Πατριώτες αλλά και εθνικο-παράφρονες που προκαλούν εθνικές συμφορές. Ξενοκρατία, δάνεια και μνημόνια, διαφθορά και πελατειακό κράτος. Μέχρι σκάνδαλο με μίζες στην προμήθεια φρεγατών είχαμε το 1824!

Εθνική επέτειος με αλήθειες ή με παραμύθια της Χαλιμάς; Με εμβάθυνση στα ιστορικά γεγονότα ή με φανφάρες και ταρατατζούμ; Για τον Διονύσιο Σολωμό, εθνικό είναι το αληθές. Για την πλειονότητα των Νεοελλήνων, εθνικό είναι ό,τι μας συμφέρει.

Παράδειγμα: «Το ’21 οι Έλληνες πήραν τα όπλα με την ευλογία της Εκκλησίας, αγωνίστηκαν ενωμένοι και έδιωξαν τους Τούρκους». Τρία ιστορικά ψεύδη μέσα σε λίγες λέξεις.

Ποιας Εκκλησίας; Οι απλοί παπάδες, κομμάτι του λαού, αγκάλιασαν την Επανάσταση. Οι δεσποτάδες, αντίθετα, δεν την είδαν με καλό μάτι. Ο Πατριάρχης και 22 ιεράρχες την αφόρισαν. Γιατί ο σουλτάνος τούς είχε προικίσει με προνόμια και τεράστιες εκτάσεις, όπως και τους κοτζαμπάσηδες και τους τσιφλικάδες. Οι «ξυπόλυτοι» το ’21 σήκωσαν κεφάλι στον ξένο τύραννο αλλά και στους ντόπιους εκμεταλλευτές τους.

Από τη μια οι «καθώς πρέπει». Που απολαμβάνουν πλούτο και προνόμια γιατί φροντίζουν να τα έχουν καλά με την εξουσία. Από την άλλη οι «αναρχοάπλυτοι» ασυμβίβαστοι αγωνιστές. Τι έχεις Γιάννη, τι είχα πάντα. Τα ίδια και στη γερμανική κατοχή, στα μετεμφυλιακά χρόνια, στη χούντα, τα ίδια και στη σημερινή Ελλάδα-μπανανία.

Κάθε άλλο παρά ενωμένοι αγωνίστηκαν οι Έλληνες, κάθε άλλο παρά κατάφεραν να αποτινάξουν την οθωμανοκρατία. Σφάζονταν μεταξύ τους και η επανάσταση απέτυχε. Θα ήμασταν ίσως ακόμα και σήμερα πολίτες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αν Ρωσία, Γαλλία και Αγγλία δεν έστελναν τους στόλους τους στην αποφασιστικής σημασίας ναυμαχία του Ναυαρίνου. Δεν απελευθερωθήκαμε, μας απελευθέρωσαν. Για τους δικούς τους λόγους βέβαια και όχι από φιλελληνισμό.

Ποιοι πολέμησαν στην Επανάσταση και ποιοι Έλληνες πολέμησαν ΤΗΝ Επανάσταση; Αυτά δεν μας τα έμαθαν στο σχολείο. Για το εκπαιδευτικό μας σύστημα, ιστορία ίσον παπαγαλία. Ονόματα, ημερομηνίες, τοπωνύμια. Όχι αναζήτηση των «πώς» και των «γιατί».

Τι σημαίνει για τους μαθητές η 25η Μαρτίου; Σχολική αργία, τι άλλο; Τα υπόλοιπα είναι γι’ αυτούς από αδιάφορα μέχρι διασκεδαστικά. Με το δίκιο τους. Δεκάρικοι λόγοι (η επιτομή της κοινοτοπίας, της μεγαλοστομίας, του στόμφου, της πομφόλυγας), αστεία φουστανελάτα σκετσάκια, στρατιωτικές παρελάσεις σχολείων. Αποτέλεσμα; Μπερδεύουν Τούρκους με Γερμανούς και Πέρσες, Επανάσταση του ’21 με… 21 Απριλίου!

Λαός που αγνοεί την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζεί. Πέφτει διαρκώς στα ίδια λάθη και τον βρίσκει η μια συμφορά μετά την άλλη. Ο ορισμός της παράνοιας είναι να επαναλαμβάνεις τα ίδια πράγματα και να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα.

Τον Ελληναρά μόνο η παιδεία μπορεί να τον κάνει Έλληνα. Να τον ξυπνήσει, να του ανοίξει το μυαλό. Να γιατί τον θέλουν ανιστόρητο και απαίδευτο: Για να τον σέρνουν από τη μύτη!