Ο γιατρός και δήμαρχος Ιωαννιτών Δημήτριος Βλαχλείδης (1875-1951) ήταν ένας ευπατρίδης. Άνθρωπος πράος και μειλίχιος, δίσταζε και αμφιταλαντευόταν πολύ πριν πάρει μια απόφαση, γι’ αυτό και τον αποκαλούσαν «ο απογάλιας». Δεν δίστασε, ωστόσο, να πάρει μέρος σε μεγάλους εθνικούς αγώνες αλλά και να βάλει τα θεμέλια για την ανάπτυξη της πόλης.
Γεννημένος στα Γιάννινα, αποφοίτησε από τη Ζωσιμαία Σχολή, σπούδασε στην Ιατρική Σχολή της Αθήνας και συμπλήρωσε τις ιατρικές σπουδές του στο Παρίσι.
Φοιτητής ακόμα, κατετάγη εθελοντικά στον ελληνικό στρατό και πήρε μέρος στον ατυχή ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, στις επιχειρήσεις για κατάληψη της Πρέβεζας.
Λίγο πριν την απελευθέρωση του 1913, στα τουρκοκρατούμενα Γιάννινα οργίαζε η ρουμανική και αλβανική προπαγάνδα και είχαν συγκροτηθεί στην πόλη ένοπλα αλβανικά τμήματα με την ανοχή των τουρκικών αρχών. Για την αντιμετώπισή τους, αλλά κυρίως για την προετοιμασία του απελευθερωτικού αγώνα, ιδρύθηκε το 1906 η συνωμοτική πατριωτική οργάνωση «Ηπειρωτική Εταιρεία», η Φιλική Εταιρεία της Ηπείρου και ο Βλαχλείδης ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της. Για να μη κινήσουν υποψίες συνεδρίαζαν τα βράδια στο φαρμακείο του Ζώη Παπανικολάου, στη σημερινή οδό Ανεξαρτησίας, στο οποίο σύχναζαν ως φίλοι.
Ο Δημήτριος Βλαχλείδης έζησε όλη του τη ζωή στα Γιάννινα και πρόσφερε τις υπηρεσίες του ως γιατρός και δήμαρχος. Δεν έκανε οικογένεια. Έμενε μόνος του σε ένα διώροφο νεοκλασικό στην οδό Παπάζογλου, απέναντι από το αρχοντικό Πυρσινέλλα, και η πόρτα του ήταν ανοιχτή για όλους: Από τους βασιλιάδες και τους πρωθυπουργούς που φιλοξενούσε όταν επισκέπτονταν τα Γιάννινα μέχρι τους ασθενείς του και τους δημότες που πήγαιναν για τα παράπονά τους στον δήμαρχο. Τους υποδεχόταν στο σαλόνι και η οικιακή βοηθός, ντυμένη άψογα με στολή υπηρεσίας, τούς κερνούσε γλυκό κορόμηλο σε ασημένιο πιατάκι…
Προερχόταν από αρχοντική οικογένεια αλλά ήταν πάμφτωχος γιατί ως γιατρός δεχόταν τους ασθενείς του δωρεάν. Δεν είχε χρήματα ούτε για να πληρώνει την οικιακή βοηθό του. Της πρόσφερε μόνο τροφή και στέγη στο σπίτι του κι εκείνη, για βιοπορισμό, είχε εγκαταστήσει στη δημαρχιακή κατοικία έναν αργαλειό και έφτιαχνε υφαντά.
Κάθε πρωί, διέσχιζε ευθυτενής το κέντρο της πόλης μέχρι το Δημαρχείο, που τότε ήταν στον Κουραμπά, κοντά στο μετέπειτα «Ξενία». Στην υπερεικοσαετή δημαρχιακή θητεία του, από το 1929 μέχρι το 1950, τα Γιάννινα απέκτησαν δίκτυα ηλεκτροδότησης και ύδρευσης, δημοτικά ιατρεία, δημοτικό μουσείο, δεντροφυτεύτηκαν οι γύρω λόφοι και χτίστηκαν σημαντικά κτήρια όπως η Ακαδημία και το σημερινό Δημαρχείο.
Η 8η Μεραρχία απένειμε στον Βλαχλείδη το μετάλλιο εξαιρέτων πράξεων για τη συνολική προσφορά του στην πατρίδα και το Δημοτικό Συμβούλιο έδωσε το όνομά του στην οδό απέναντι από το Ταχυδρομείο. «Ο Δημήτριος Βλαχλείδης υπήρξε εξαίρετος επιστήμων, χρηστός πολίτης, θερμός πατριώτης, έντιμος λειτουργός», τονίζεται στο σκεπτικό της απόφασης. ΘΩΜΑΣ ΝΟΥΣΙΑΣ ———————————–
Στη φωτογραφία, πορτρέτο του Δημητρίου Βλαχλείδη, φιλοτεχνημένο από τον ζωγράφο και χαράκτη Βασίλη Καζάκο, που βρίσκεται στο Δημαρχείο.
