Πριν καμιά εξηνταριά χρόνια. Ο πιτσιρικάς που απολαμβάνει τη γκαζόζα του από το μπουκάλι είναι ο Βαγγέλης Σιαφάκας και τη φωτογραφία ανέβασε ο ίδιος στο Fb λίγους μήνες πριν φύγει από τη ζωή.
Όσοι δεν έχουμε σε χαρτί μια τέτοια φωτογραφία από τότε που καθόμασταν με τους γονείς μας στην Κυρα-Φροσύνη και τον Μακρή, την έχουμε στη μνήμη μας. Παίζαμε στην όχθη της λίμνης με την άμμο και τα βότσαλα γιατί τότε υπήρχε ακόμα όχθη. Οι μεγάλοι μάς φώναζαν να αφήσουμε τα παιχνίδια και να τρέξουμε στο τραπέζι. Το γκαρσόνι είχε φέρει τη βανίλια-υποβρύχιο, το περγαμόντο και τη λεμονάδα FIX και μαζεύονταν σφήκες. Οι ίδιοι απολάμβαναν το ουζάκι τους με έξτρα μεζέ κάτω από τον ίσκιο των πλατάνων, χωρίς τα σημερινά κουβούκλια και την εκκωφαντική μουσική. Ακουγόταν μόνο το θρόισμα των φύλλων, οι δικές μας φωνές και κάπου-κάπου, όταν κάποιος έριχνε νόμισμα στο τζουκ μποξ, ο Μενιδιάτης, η Μαίρη Λίντα, ο Μπιθικώτσης: «Πετραδάκι πετραδάκι», «Ηλιοβασιλέματα», «Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ»…