Αρχές δεκαετίας 1950. Ο κόσμος προσπαθεί να κλείσει τις πληγές από τον πόλεμο, την κατοχή και τον εμφύλιο και να ξαναβρεί τους ρυθμούς του. Στον χώρο των πρώην φυλακών ΦΙΞ, οι αδελφοί Σπύρος και Βασίλης Σουρέλης χτίζουν το Παλλάδιο, ένα κτηριακό συγκρότημα που αποτελεί σταθμό για την οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη της πόλης: Ξενοδοχείο, κινηματοθέατρο, θερινός κινηματογράφος, καταστήματα.
8 Δεκεμβρίου 1955. Εγκαινιάζεται ο κινηματογράφος και πλήθη Γιαννιωτών συρρέουν και συνωστίζονται στην είσοδο για να παρακολουθήσουν την πρώτη προβολή. Ο μητροπολίτης Δημήτριος κάνει τον αγιασμό μέσα στο ζαχαροπλαστείο «Πικαντίλι» του Κώστα Παπαγεωργίου, που πολιορκείται από τα πλήθη και από το σπρώξιμο κινδυνεύουν να σπάσουν οι τζαμαρίες της βιτρίνας. Οι ποδοσφαιριστές του Ατρομήτου μπαίνουν μπροστά και σχηματίζουν αλυσίδα προστασίας για να προλάβουν ατύχημα και τραυματισμούς.
Οι τοπικές αρχές, οι καλεσμένοι και όσοι άλλοι καταφέρνουν να χωρέσουν, παρακολουθούν την διάρκειας 2.30 ωρών ταινία «Ασημένιο δισκοπότηρο» και μένουν εντυπωσιασμένοι από την αίθουσα χιλίων ατόμων με τα βελούδινα καθίσματα, την τεράστια οθόνη, τη σκηνή για θεατρικές παραστάσεις και τα παρασκήνια.
Στα σαράντα περίπου χρόνια που λειτούργησε, το κινηματοθέατρο «Παλλάδιο» πρόβαλε ταινίες που άφησαν εποχή. Φιλοξένησε ακόμα παραστάσεις όλων των μεγάλων αθηναϊκών θιάσων αλλά και συναυλίες (Θεοδωράκης, Χατζιδάκις), παραστάσεις για παιδιά, κουκλοθέατρο, ποικίλες πολιτιστικές εκδηλώσεις και πολιτικές ομιλίες.
Η φωτογραφία είναι από το αρχείο του Δημήτρη Σουρέλη.
