Την κυβέρνηση την κατεβάζει αυτός που την ανεβάζει: Ο λαός σε μια δημοκρατία, οι «εθνικοί νταβατζήδες» σε μια μπανανία. Κολλητοί στο πλιάτσικο, τα σπάνε στη μοιρασιά της λείας.
Ρώτησαν τον Σωκράτη πότε μια πόλη διοικείται παράνομα. «Όταν οι άρχοντες διορίζονται από οργανωμένα συμφέροντα», απάντησε.
Τον Κυριάκο Μητσοτάκη τον έκαναν πρωθυπουργό τα συμφέροντα που τώρα καταγγέλλει. Οι ολιγάρχες των ΜΜΕ, των καυσίμων, της ενέργειας, των δημοσίων έργων. Με αντάλλαγμα να τους αφήνει ασύδοτους να καταληστεύουν τον Έλληνα.
Όποιος αρνείται να προσκυνήσει τους ολιγάρχες, όποιος επιχειρεί να ξεβρομίσει τον στάβλο του Αυγεία και να κάνει κράτος την μπανανία, τον τρώει η γάτα Ιμαλαΐων! Όπως έφαγε τον Τσίπρα.
Οι νταβατζήδες με τα παπαγαλάκια τους ψεκάζουν τον ψηφοφόρο μέχρι πλήρους αποβλάκωσης. Του παρουσιάζουν ως μεσσίες αυτούς που του ρήμαξαν τη ζωή. Τον πείθουν πως για τη χρεοκοπία του 2009, τα μνημόνια του 2010-14 και το άγριο πετσόκομμα μισθών και συντάξεων φταίει η κυβέρνηση του 2015. Τον αφιονίζουν, τον ντοπάρουν. Αποτέλεσμα: αποθεώνει τον υπουργό των Τεμπών και τον πρωθυπουργό των κοριών.
Οι εθνικοί νταβατζήδες κάνουν κουμάντο σε όλη την επικράτεια, οι τοπικοί νταβατζήδες σε κάθε πόλη χωριστά. Όποιος διαθέτει λεφτά, Μέσα Ενημέρωσης ή και τα δύο, φροντίζει να κάνει βουλευτές, δημάρχους και περιφερειάρχες τούς πιο «συνεργάσιμους». Που σημαίνει τους πιο διεφθαρμένους, τους πιο ανίκανους, τους πιο καταστροφικούς.
Συμφωνία κυρίων: «Εγώ βάζω το χρήμα για να εκλεγείς, εσύ κάνεις τα στραβά μάτια στις παρανομίες μου. Μου κρατάς το φανάρι για να καταστρέφω δάση, λίμνες, ποτάμια, να ντουμανιάζω την ατμόσφαιρα και να σκορπάω τον καρκίνο με τις τσιμινιέρες μου, να μολύνω τις θάλασσες με τα απόβλητά μου. Μου δίνεις και όλα τα έργα με απευθείας ανάθεση και με 1000% καπέλο».
«Εγώ κάνω γαργάρα τις ρεμούλες σου, εσύ μού δίνεις πλουσιοπάροχα κρατικές διαφημίσεις για το κανάλι μου, την εφημερίδα μου, το σάιτ μου και πακέτα-«τούβλα» κάτω από το τραπέζι. Με προσλαμβάνεις σύμβουλό σου, διορίζεις όλο μου το σόι, βάζεις σε φανερά και κρυφά payroll τους δημοσιογράφους μου. Οι οποίοι δουλεύουν για μένα αλλά πληρώνονται από σένα, γιατί εγώ δουλεύω για σένα!».
Μετρήστε πόσα κανάλια, εφημερίδες, σάιτ και ραδιόφωνα σε κάθε πόλη κάνουν ενημέρωση και πόσα κουκούλωμα και προπαγάνδα. Πόσα ερευνούν, αποκαλύπτουν, καταγγέλλουν και πόσα έχουν μετατραπεί σε πίνακες ανακοινώσεων και δελτίων Τύπου. Το ρεπορτάζ πέθανε, ζήτω το copy paste!
Είδηση πλέον δεν είναι ό,τι καίει τον πολίτη αλλά οι δηλώσεις αυτοδιαφήμισης δημάρχων και περιφερειαρχών. Αυτοί πληρώνουν, αυτοί είναι τα αφεντικά, αυτοί καθορίζουν την ατζέντα.
Ρίχνεις μια ματιά σε πολλά τοπικά ΜΜΕ της πόλης σου, όποια κι αν είναι αυτή, και νομίζεις ότι ζεις σε άλλη πόλη. Όλη η κριτική εξαντλείται στη λακκούβα και την καμμένη λάμπα. Ούτε λέξη για τα σημεία και τέρατα που συμβαίνουν γύρω σου. Μούγκα στη στρούγκα! Ομερτά!
«Δημοσιογραφία θα πει να δημοσιεύεις όσα οι άλλοι δεν θέλουν να μαθευτούν. Όλα τα άλλα είναι δημόσιες σχέσεις», λέει ο Τζορτζ Όργουελ.
Δημοσιογραφία θα πει να φέρνεις στο φως όσα κρύβουν οι αρχές και οι εξουσίες. Όχι όσα ανακοινώνουν! Η ανακοίνωση του δημάρχου, του περιφερειάρχη, της Αστυνομίας, δεν είναι ευαγγέλιο για να τη μεταφέρεις ασχολίαστη. Δουλειά του δημοσιογράφου είναι να την ξεψαχνίζει, να την περνάει από ψιλό κόσκινο, να την κάνει λιανά στον αναγνώστη-τηλεθεατή: «Τι σημαίνει αυτό που λέει; Γιατί το λέει; Ποια είναι η αλήθεια;».
Δεν ήταν ποτέ αγγελικά πλασμένος ο κόσμος της ενημέρωσης. Την πρώτη κιόλας μέρα που έπιασα δουλειά στις εφημερίδες, πριν μισό αιώνα, έγινα μάρτυρας συναλλαγής πολιτικού με μιντιάρχη. Ανώμαλη προσγείωση. Μπροστά στα σημερινά, βέβαια, εκείνα ήταν αθώα πταίσματα.
Δεν το λένε οι αντίπαλοι του Μητσοτάκη αλλά οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα: Είμαστε πρώτοι από… τον πάτο στον παγκόσμιο χάρτη της ελευθερίας του Τύπου (θέση 107). Δεν το λέει η αντιπολίτευση αλλά η Eurostat: Είμαστε η πιο διεφθαρμένη και η πιο φτωχή ευρωπαϊκή χώρα μετά τη Βουλγαρία.
Διαπλοκή, διαφθορά, φτώχεια και δυστυχία πάνε μαζί. Μόνο ο ψεκασμένος από τα ΜΜΕ των νταβατζήδων πιστεύει ότι δεν τον αφορούν οι υποκλοπές, το κουκούλωμα κακουργημάτων, η κατάλυση του κράτους Δικαίου.
Μόνο ο λοβοτομημένος από το εξοντωτικό μπουγάδιασμα εγκεφάλου νομίζει ότι η σαπίλα δεν έχει σχέση με τις τιμές-φωτιά, τους μισθούς-χαρτζιλίκι, τα κλειστά χειρουργεία. Μόνο ο ψηφοφόρος-τέρας ευφυΐας, που πιάνει πουλιά στον αέρα, περιμένει να πατάξει τη διαφθορά… ο Μητσοτάκης!
