Ζητούν ξανά την ψήφο μου. Για να λύσουν τα προβλήματα που οι ίδιοι δημιούργησαν. Να τους εμπιστευτώ;
Οι τρεις από τους επτά υποψηφίους δημάρχους Ιωαννίνων ήταν δήμαρχοι τα τελευταία χρόνια, οι άλλοι δύο αντιδήμαρχοι, αντιπεριφερειάρχες, δημοτικοί σύμβουλοι. Να πάρω στα σοβαρά τα προεκλογικά «ΘΑ» τους; Μήπως οι πράξεις τους διαψεύδουν τα λόγια τους;
1ο Γυμνάσιο (παλιά Ζωσιμαία). Οι μαθητές εισπνέουν την καρκινογόνο σκόνη από τον αμίαντο της στέγης του παλιού ΚΤΕΛ. Και οι δημοτικές μας αρχές σφυρίζουν αδιάφορα. «Τους ζητάω να κάνουν το καθήκον τους, να εφαρμόσουν τους νόμους, να προστατέψουν την υγεία και τη ζωή των παιδιών και με γράφουν κανονικά. Είναι σαν να μιλάω σε τοίχο!», μου έλεγε ο διευθυντής του σχολείου Γιώργος Πλεύρης, που έφυγε πρόωρα από τη ζωή πριν λίγους μήνες. Δείτε στο πρώτο σχόλιο της ανάρτησης το χαρτί που μου έστειλε λίγο πριν πεθάνει.
Πνιγόμαστε στην αιθαλομίχλη έξι μήνες τον χρόνο. Εισπνέουμε καρκίνο, εμφράγματα, εγκεφαλικά. Έως και οκταπλάσια από τα όρια συναγερμού τα μικροσωματίδια-φονιάδες! «Σε επίπεδα Πεκίνου η ατμοσφαιρική ρύπανση στα Γιάννινα», επισήμανε προχθές ο καθηγητής Νίκος Μιχαλόπουλος. Τι κάνουν γι’ αυτό οι δημοτικοί μας άρχοντες; Κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να γίνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα! Μετέτρεψαν την πυκνοκατοικημένη πλέον Πεδινή σε βιομηχανική ζώνη!
Τα φουγάρα των εργοστασίων ζωοτροφών ντουμανιάζουν την ατμόσφαιρα του λεκανοπεδίου με πυκνό καπνό. Πριν 14 χρόνια αποφασίστηκε να μεταφερθούν εκτός του λεκανοπεδίου. Οι δημοτικές αρχές δεν έκαναν τίποτα για να υλοποιήσουν την απόφαση και τώρα αποφάσισαν την παραμονή και επέκταση των εργοστασίων στον ίδιο χώρο. Τη νέα απόφαση την ψήφισαν σχεδόν όλοι. Συμπολίτευση και αντιπολίτευση, δεξιοί, κεντρώοι και αριστεροί, έβαλαν το συμφέρον 3-4 εταιρειών πάνω από την υγεία και τη ζωή των κατοίκων. Να τους ξαναψηφίσω;
Λόφοι σκουπιδιών στους κάδους. Πεταμένα στρώματα, καναπέδες, θερμοσίφωνες. Σαν βομβαρδισμένοι οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια. Πυκνό σκοτάδι στο κέντρο και τις συνοικίες. Το δασύλλιο – πνεύμονας της πόλης πνιγμένο στα ξερόχορτα. Με την πρώτη σπίθα θα λαμπαδιάσει και θα γίνει στάχτη. Πλημμύρες από ακαθάριστα φρεάτια. Αγέλες αδέσποτων σκύλων στους δρόμους. Δημοτικές υπηρεσίες που για να κάνουν τη δουλειά τους και να σε εξυπηρετήσουν πρέπει να παρακαλέσεις δήμαρχο και αντιδημάρχους…
Μεθοδεύουν νέα εγκλήματα σε βάρος της λίμνης. Για τα ψηφαλάκια των καταπατητών. Μετατρέπουν καταπράσινες πλατείες και πάρκα σε τσιμεντένιες ταράτσες. Οι απευθείας αναθέσεις έργων και προμηθειών σε κολλητούς και κουμπάρους πάνε σύννεφο. Έργα «άρπα κόλλα» με μελέτες της πλάκας και χωρίς επίβλεψη. Παραλαβή έργων χωρίς έλεγχο. Ράβε-ξήλωνε. Κρίσιμες αποφάσεις ερήμην του Δημοτικού Συμβουλίου. Παρατάξεις της αντιπολίτευσης που τα καταγγέλλουν όλα αυτά και κάνουν ακριβώς τα ίδια όταν γίνονται δημοτική αρχή…
Το Ρυθμιστικό Σχέδιο, αποτέλεσμα σοβαρών μελετών πολλών χρόνων, λέει πώς ακριβώς πρέπει να αναπτυχθεί η πόλη για να ζουν ανθρώπινα οι κάτοικοί της. Πού να λειτουργούν οι βιομηχανίες, πού οι υπηρεσίες, πού τα γήπεδα, τα πάρκινγκ, τα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα κλπ. Οι δημοτικές μας αρχές, όμως, το έχουν γραμμένο και το Ρυθμιστικό στα παλαιότερα των υποδημάτων τους και κάνουν τα ακριβώς αντίθετα. Η σημερινή δημοτική αρχή, για παράδειγμα, είχε τη φαεινή ιδέα να εγκαταστήσει όλες τις δημοτικές υπηρεσίες στην ήδη μποτιλιαρισμένη Δομπόλη. Πέταξε, δηλαδή, στο καλάθι των αχρήστων το Ρυθμιστικό που προβλέπει μεταφορά εκτός πόλης όλων των υπηρεσιών Δήμου, Περιφέρειας και δημοσίου.
Δήμαρχοι του 21ου αιώνα με νοοτροπία βλαχοδημάρχου του 1900: Όλες οι υπηρεσίες στο κέντρο, οι ρυπογόνες βιομηχανίες μέσα στην πόλη, άναρχη δόμηση, τα στραβά μάτια σε αυθαιρεσίες και παρανομίες. Πόλη χωρίς όραμα, χωρίς σχέδιο για το αύριο. Ό,τι να ‘ναι κι όπου να ‘ναι. Μπαλώματα, πατέντες, ερασιτεχνισμοί. «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε» που θα ‘λεγε ο Πιραντέλλο. Αποτέλεσμα, μια πόλη-εφιάλτης: Ο Γιαννιώτης χάνει τη μισή του ζωή σε μποτιλιαρισμένους δρόμους και ψάχνοντας θέση πάρκινγκ, η αιθαλομίχλη τον στέλνει πριν την ώρα του και από το μπαλκόνι του απολαμβάνει τη μαγευτική θέα της απλωμένης μπουγάδας των απέναντι…
Πολιτισμός δεν είναι μόνο φιέστες και πανηγύρια. Είναι να διασώζεις τα παλιά αρχοντικά, τα μνημεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, που κατεδαφίζονται για να δώσουν τη θέση τους σε πολυώροφα τζαμένια τέρατα. Να μην αφήνεις χιλιάδες πίνακες μεγάλων ζωγράφων να σαπίζουν κλεισμένοι εξήντα χρόνια σε κούτες και θαμμένοι σε υπόγειες αποθήκες. Να μη καταστρέφεις πάρκα για να φτιάξεις παράνομα μεγαθήρια ρυθμού τουρκομπαρόκ. Να μη στήνεις στην κεντρική πλατεία της «πόλης των Γραμμάτων και των Τεχνών» ψευτοανδριάντες-καρικατούρες που προσβάλλουν την τέχνη και γελοιοποιούν τα ιστορικά πρόσωπα. Να μη τιμάς τον πρωτεργάτη της ίδρυσης του Πανεπιστημίου μας με ανορθόγραφη επιγραφή στην προτομή του…
Δημοκρατία δεν είναι οι δεκάρικοι λόγοι για τη χώρα που τη γέννησε. Είναι να μην υποβαθμίζεις και να μη καταργείς το Δημοτικό Συμβούλιο. Να μη παίρνεις αποφάσεις χωρίς δημόσια διαβούλευση. Να μη περιφρονείς τη βούληση των δημοτών. Να μην αρνείσαι να δείξεις στους εκλεγμένους εκπροσώπους των Γιαννιωτών τις συμβάσεις μεγάλων έργων, σαν η πόλη να είναι τσιφλίκι σου.
Η ντροπή της πόλης λέγεται πλατεία Πύρρου. Και φέρει την υπογραφή των πέντε σημερινών υποψηφίων δημάρχων. Ο ένας πριν 18 χρόνια την έκανε όπως την έκανε, οι άλλοι συμφώνησαν τώρα να την ξηλώσουν και να την ξανακάνουν ίδια και χειρότερη…
Η σημερινή δημοτική αρχή είδε πριν τέσσερα χρόνια τις αντιδράσεις των Γιαννιωτών στα σχέδια της νέας ανάπλασης, τους διαβεβαίωσε κατηγορηματικά ότι δεν θα τα υλοποιήσει, τους απέσπασε έτσι την ψήφο και κέρδισε τις εκλογές, αλλά μετεκλογικά τους τα γύρισε: «Είπα, ξείπα!». Από σεβασμό στον πολίτη…
Το 99,9% των Γιαννιωτών ζητάει να ξαναγίνει η πλατεία όπως ήταν παλιά, ένας τεχνικός είχε άλλη πρόταση και οι δημοτικοί μας άρχοντες έσπευσαν να την υιοθετήσουν χωρίς δεύτερη κουβέντα. Γουρούνι στο σακί. Δεν έχουν δική τους άποψη, δεν βλέπουν πράγματα που «βγάζουν μάτι». Παράδειγμα: Την πλατεία την κουτσούρεψαν και την άφησαν μισή, για να φτιάξουν στην πίσω πλευρά υπαίθριο διάδρομο εισόδου και υπαίθριες θέσεις του πάρκινγκ. Αντί να επεκτείνουν το κλειστό υπόγειο πάρκινγκ, ώστε να περιλάβει όλους αυτούς τους χώρους και η πλατεία να αποκτήσει ξανά την παλιά της έκταση.
Στα ψηφοδέλτια των πέντε υποψηφίων δημάρχων συμμετέχουν και καλοί μου φίλοι. Άνθρωποι που φιλοδοξούν να δουλέψουν για την πόλη μας. Κάποιοι από αυτούς έχουν προσφέρει πολλά στο παρελθόν. Τους εύχομαι ολόψυχα επιτυχία, θα ήθελα να τους ψηφίσω, αλλά…
Συγγνώμη, αλλά δεν θα γίνω συνένοχος σ’ αυτά που κάνουν σε βάρος μου οι δημοτικές αρχές. Ούτε με την ψήφο μου ούτε με τη σιωπή μου. Λυπάμαι αλλά δεν με πείθουν τα όμορφα προεκλογικά βίντεο, δεν με εντυπωσιάζουν οι πανοραμικές φωτογραφίες με drones, δεν με θαμπώνουν τα καθρεφτάκια για ιθαγενείς. Η ζωή μας θα βελτιωθεί μόνο αν εγώ ο πολίτης ψηφίζω πράξεις, όχι λόγια. Αν πιστεύω στα μάτια μου, όχι στα αφτιά μου. Αν αντιδρώ και δεν κάνω την πάπια. Αν εδώ μέσα δεν ανεβάζω μόνο ηλιοβασιλέματα και πανσελήνους.
