Γυμναστικές επιδείξεις στην Καπλάνειο πριν 63 χρόνια. Τη σημαία κρατάνε έξι παιδιά, ένα από κάθε τάξη. Είδε κι έπαθε ο διευθυντής του σχολείου Βαγγέλης Παπανικολάου (με την πλάτη στο φακό) μέχρι να μάθει αυτό το μικρό πρωτάκι μπροστά, ο υποφαινόμενος, να την κρατάει στο σωστό ύψος.

Στην προετοιμασία των επιδείξεων εκείνη τη χρονιά βοήθησε ο νεαρός και αδιόριστος τότε γυμναστής Θανάσης Δρούγιας. Κάθε χρόνο η ίδια αγωνία: μη βρέξει και χαλάσει η γιορτή. Και κάθε χρόνο έβρεχε και αναβάλλονταν οι επιδείξεις και μια και δυο φορές…

Μόνο το πέτρινο κυλικείο της Αριστούλας της επιστάτριας παραμένει ίδιο από τότε. Ο τοίχος που χωρίζει την κάτω αυλή από την πάνω ήταν μισογκρεμισμένος, δεν είχε χτιστεί ακόμα καμιά από τις γειτονικές πολυκατοικίες, δεν υπήρχε η οδός Παπαδοπούλου και η επάνω αυλή της Καπλανείου έπιανε και τον χώρο του σημερινού Καμπέρειου.

Στα διαλείμματα συχνά κάναμε… απιστίες στην Αριστούλα: περιφρονούσαμε τα κουλουράκια με τη ζάχαρη και τις καρυδόπιτές της, πηδάγαμε τα κάγκελα της επάνω αυλής και τρέχαμε στον φούρνο του Ορέστη Κωστή για ζεστές φρεσκοψημένες παμπλίκες, πέντε δεκάρες η μία!