Δημοτικές εκλογές πριν 64 χρόνια (Απρίλιος 1959). Ο δήμαρχος Γρηγόρης Σακκάς, που τότε επανεκλέχτηκε για δεύτερη τετραετία, ρίχνει το ψηφοδέλτιο στην κάλπη. Πρώτος από αριστερά ο συνεργάτης του δημοτικός σύμβουλος Βασίλης Ζούβιας. Η αίθουσα της ψηφοφορίας είναι στο ισόγειο της Καπλανείου και από το παράθυρο φαίνεται η Παπαζόγλειος, όπου τότε στεγάζονταν τα δικαστήρια. Στις αθηναϊκές εφημερίδες της εποχής διαβάζουμε ότι εκείνες οι δημοτικές εκλογές, όπως και οι εθνικές εκλογές του 1961, χαρακτηρίστηκαν από έντονη πολιτική αντιπαράθεση και από τις καταγγελίες της αντιπολίτευσης για βία και νοθεία.
Οι νεότεροι ξέρουν τον Γόρη Σακκά από τα ανέκδοτα που κυκλοφορούν γι’ αυτόν και από τη σημερινή οδό με τα καφέ και τα τσιπουράδικα που φέρει το όνομά του. Τα οχτώ χρόνια της δημαρχίας του, όμως, (1955-1964) ήταν καθοριστικά για τα Γιάννινα. Η περιοχή μας, όπως και όλη η χώρα, έβγαινε καταρρακωμένη από μια μακρά περίοδο με πολέμους, κατοχές, εμφυλίους και δικτατορίες και προσπαθούσε να κλείσει τις πληγές της. Ο Σακκάς, με την εξυπνάδα και τη διπλωματικότητα που διέθετε, κατόρθωνε να εξασφαλίζει χρηματοδοτήσεις για έργα που άφησαν εποχή.
Τότε απέκτησαν ύδρευση τα πιο πολλά σπίτια, χτίστηκε επί τέλους το κτήριο της Νομαρχίας που παρέμενε γιαπί επί δεκαετίες, διαμορφώθηκε η πλατεία Πύρρου που τώρα νοσταλγούμε και η παραλίμνιος, ιδρύθηκαν δημοτικά ιατρεία και ασφαλτοστρώθηκαν οι πιο πολλοί δρόμοι. Ακόμα, κατεδαφίστηκαν το ξενοδοχείο «Αβέρωφ» για να ενωθεί η άνω πλατεία με την κάτω και οι παλιοί στρατώνες για να γίνει το πάρκο Λιθαρίτσια και το αρχαιολογικό μουσείο, αποφάσεις που προκάλεσαν πολλές συζητήσεις και αντιδράσεις.
