Πριν μισό αιώνα (1971). Η καθηγήτρια μουσικής Όλγα Μέντζου διευθύνει τη χορωδία του Γυμνασίου Θηλέων στην αίθουσα της ΕΗΜ. Σε περίοπτη θέση, όπως σε όλους τους δημόσιους χώρους τότε, η φωτογραφία του δικτάτορα Παπαδόπουλου και το «πουλί», το έμβλημα της χούντας. Με την κιθάρα ο Βασίλης Παραλίκης και πρώτος αριστερά με το βιολί ο Σωτήρης Δερδεμέζης, σημερινός πρόεδρος της Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών.
Με πρωτοβουλία του Φρόντζου η ΕΗΜ φιλοξενούσε κάθε Κυριακή πρωί συναυλίες και ρεσιτάλ στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Μουσικά Νιάτα», στις οποίες συχνά συμμετείχαν μεγάλα ονόματα όπως ο Τάτσης Αποστολίδης. Παράλληλα, στη μεγάλη αίθουσά της, έδιναν κάθε Κυριακή και Τετάρτη βράδυ διαλέξεις προσωπικότητες των γραμμάτων και των επιστημών όπως ο Άγγελος Τερζάκης και ο Κων. Τσάτσος.
Ο Φρόντζος οργάνωνε ακόμα προβολές ταινιών και ντοκιμαντέρ και φιλοξενούσε εκδηλώσεις της φοιτητικής κινηματογραφικής λέσχης. Σε μία τέτοια εκδήλωση προβλήθηκε το 1973 η ταινία «Βαρθολομαίος» του νεαρού και πρωτοποριακού τότε σκηνοθέτη Μανούσου Μανουσάκη, η οποία αργότερα απαγορεύτηκε από τη χούντα.
Στη διάρκεια της προβολής, παρουσία του σκηνοθέτη αλλά και του Φρόντζου, μέσα στο σκοτάδι ακούστηκαν αντιχουντικά συνθήματα. Οι άνδρες της Ασφάλειας, που δεν έλειπαν από καμιά εκδήλωση, άναψαν αμέσως τα φώτα και άρχισαν να σημειώνουν ονόματα υπόπτων και να κάνουν συλλήψεις ενώ οι φοιτητές τους αποδοκίμαζαν με γιουχαΐσματα.
Ήταν η πρώτη φορά που βρισκόμουν σε τέτοια επεισόδια γιατί δεν ήμουν ακόμα φοιτητής, η μετατροπή όμως καλλιτεχνικών εκδηλώσεων σε διαδηλώσεις κατά της δικτατορίας και η βίαιη διάλυσή τους από τη χωροφυλακή δεν ήταν κάτι σπάνιο.
