Το δέντρο και το δάσος

ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ θα ήταν ήδη φυλακή. Τα κλεμμένα θα είχαν κατασχεθεί και επιστραφεί στο λαό. Και δεν θα είχαν δοκιμαστεί πάλι τα νεύρα μας από κοκορομαχίες, σκυλοκαβγάδες, φτηνούς θεατρινισμούς… αν οι πολιτικοί, με τη δική μας ανοχή, δεν είχαν θέσει εαυτούς υπεράνω νόμων. Αν δικάζονταν όπως όλοι εμείς, οι κοινοί θνητοί.

ΚΛΑΦΤΗΚΑΝ πάλι χθες, ότι σπιλώνεται η υπόληψή τους, ότι θα τους μείνει η ρετσινιά του κλέφτη, αφού τα αδικήματα έχουν παραγραφεί και δεν θα γίνει δίκη. Σαν τον πατροκτόνο που ζητάει απ’ τους δικαστές να τον λυπηθούν γιατί έμεινε ορφανός.

ΚΟΙΤΑΜΕ το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Ασχολούμαστε με τον Άδωνη και τον Πολάκη, παθιαζόμαστε αν οι κάλπες θα είναι μία ή δέκα κι αν πρέπει ή όχι να προστατεύονται οι μάρτυρες. Και μας διαφεύγουν τα μείζονα: Αν δεν υπήρχε η διαφθορά στο χώρο της υγείας δεν θα είχαμε χρεοκοπήσει, όπως λέει στην έκθεσή του ο πρώην επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης. Δεν θα ζούσαμε την τραγωδία που ζούμε από το 2010. Μόνο; Αν έλειπε και το κλέψιμο στους άλλους χώρους; Στους εξοπλισμούς, τα δημόσια έργα, την τοπική αυτοδιοίκηση, τις επιδοτήσεις, τα ευρωπαϊκά προγράμματα, τα καύσιμα; Δεν θα ήταν η χώρα μας παράδεισος;

ΒΙΩΝΟΥΜΕ όμως μια κόλαση. Και μας φταίει η Μέρκελ, ο Σόιμπλε, ο ανάδρομος Ερμής και ο κακός μας ο καιρός, ενώ μοναδικός υπεύθυνος είναι άλλος: εμείς οι πολίτες. Θα τολμούσαν ποτέ οι πολιτικοί να εξασφαλίσουν με νόμο την ατιμωρησία τους, αν ήξεραν ότι στις επόμενες εκλογές θα τους φάει το σκοτάδι; Θα ανέθεταν έργα χωρίς διαγωνισμό οι δήμαρχοι;

ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΜΑΣ την πληρώνουμε πανάκριβα. Το πάρτι φαρμακοβιομηχάνων – πολιτικών – γιατρών – ΜΜΕ, για παράδειγμα, δεν μας κοστίζει απλώς κάποιες εκατοντάδες δισ., αλλά και την ίδια την υγεία μας. Μας φορτώνουν χωρίς λόγο με ένα σωρό τοξικά, καταστροφικά για τον οργανισμό μας φάρμακα-φαρμάκια, αντί να επικεντρωθούν στην πρόληψη και στις φυσικές θεραπείες, στη διατροφή, την άσκηση, τον τρόπο ζωής.

ΘΥΜΑΤΑ και θύτες ταυτόχρονα, εμείς οι ίδιοι, η πλειονότητα του λαού. Δεν θα στήσει κανένας κάλπες να μας παραπέμψει σε προανακριτική. Ούτε θα απαλλαγούμε λόγω βλακείας. Έχουμε αυτοκαταδικαστεί και εκτίουμε την ποινή μας.