1947. Εμφύλιος. Στο χωριό Οξυά Κόνιτσας έχουν παραμείνει ελάχιστοι κάτοικοι. Ανάμεσά τους η τετράχρονη Ελευθερία με τη γιαγιά της. Κάποιος εξασφάλισε στο ρακένδυτο και ξυπόλυτο κοριτσάκι ένα ολοκαίνουργιο ζευγάρι παπούτσια από τα δέματα της UNRRA. Όπως όλα τα παπούτσια τότε, είναι δερμάτινα και για να μη φθείρονται γρήγορα έχουν σιδερένια πεταλάκια στις σόλες. Η μικρή τις πρώτες μέρες δίσταζε να τα φορέσει για να μη τα λερώσει. Μόνο τα κοίταζε με θαυμασμό και τα χάιδευε. Όταν η γιαγιά της την έπεισε επί τέλους, άρχισε να τρέχει κατενθουσιασμένη στα δρομάκια του χωριού με τα καινούργια της παπούτσια και κάθε τόσο σταματούσε για να τα καμαρώσει… Φωτογραφία του David Seymour.