Συσσίτειο τη δεκαετία του 1950. Ο δάσκαλος γεμίζει τα αλουμινένια κύπελα των μαθητών με ζεστό σκονόγαλα από το καζάνι. Το συσσίτειο περιελάμβανε και κίτρινο τυρί τύπου γκούντα από κονσέρβες της UNRRA. Στην Καπλάνειο, το γάλα από το καζάνι μάς το μοίραζε η Αριστούλα η επιστάτρια στην αυλή και το τυρί ο δάσκαλος μέσα στην τάξη. Τα μεταλλικά κύπελα τα κουβαλάγαμε από το σπίτι μας κρεμασμένα στο λουράκι της σάκας. Για τα πεινασμένα και ρακένδυτα παιδιά της μεταπολεμικής Ελλάδας του ’50 και του ’60, τα συσσίτεια ήταν μια μικρή ανακούφιση. Η φωτογραφία είναι από το Διαδίκτυο.